"Θάλασσα"... |
«Θάλασσα».
Aιώρηση στη θάλασσα! Μια πτήση σαν σε όνειρο. Αφορμή της σειράς αυτής είναι τα γαλήνια συναισθήματα του ονειρικού πετάγματος. Ο Άνθρωπος μπορεί να πετάξει φυσιολογικά στο νερό, ένα στοιχείο με μια ήπια και δροσερή πυκνότητα, εδώ την θάλασσα. Μια αγωνία αναδύεται από το διαφορετικό, πέρα από την ανθρώπινη φύση, μέσο, όμως σιγά-σιγά σβήνει. Το νερό καθαρίζει και διαλύει, ενσωματώνει, είναι πηγή ζωής. Η θάλασσα είναι η απέραντη προαιώνια μήτρα. Στις θαλάσσιες αυτές πτήσεις κυριαρχεί ηρεμία και εσωτερική ενατένιση. Έτσι ξεκινά ένα ψυχολογικό ταξίδι σ' ένα παράξενο και όμως αρμονικό χώρο.
Οι φωτογραφίες που παρουσιάζονται εδώ, είναι το πρώτο μέρος ενός έργου που συνεχίζεται. Τα πρόσωπα κυριαρχούν στις εικόνες αναζητώντας το πνεύμα έξω από τις προσωπικότητες. Είναι η συνάντηση μίας Ιδέας, ενός Ιδανικού. Οπτικά αναζητιέται στο στυλιζάρισμα των στάσεων, την έντονη τονική αντίθεση, τον φωτογραφικό ρεαλισμό του αποτυπώματος μιας "υπαρκτής πραγματικότητας". Κι' αυτά σε ένα τόπο, την Ελλάδα, όπου η θάλασσα είναι πατρίδα ισότιμη με την Γη.
Στο δεύτερο φωτογραφικό μέρος τα σώματα δείχνουν τον αιώνιο χορό. Το έργο ολοκληρώνεται με ένα βίντεο-έργο για τον υποκειμενικό και τον αέναο χρόνο, επίσης σε δύο μέρη. View "thalassa portret" on Vimeo
Δελτίο
Τύπου, Φωτογραφικό Κέντρο Αθηνών,
Πάνος Βαρδόπουλος, «Θάλασσα Ι»
Η θάλασσα Ι είναι η πρώτη ενότητα μιας σειράς εικόνων που ο Πάνος Βαρδόπουλος πραγματοποίησε μέσα στο υδάτινο περιβάλλον. Η επανατοποθέτηση του ανθρώπινου σώματος σε έναν χώρο-ύλη μέσα στον οποίο έχει εγγράψει τις πρώτες του εμπειρίες σαν ύπαρξη, το ωθεί να βρίσκεται και να κινείται με μια παράδοξη αλλά και πραγματικά απόλυτη αρμονία. Την ανάκληση της αρχέγονης αυτής σχέσης σώματος - υγρού στοιχείου διαπραγματεύονται οι φωτογραφίες αυτές.
Τα απεικονιζόμενα πρόσωπα διακατέχονται από μια πληρότητα και μια ηρεμία αδιατάρακτη σαν να βρίσκονταν πάντα εκεί. Τα σώματα ίπτανται στο μοναδικό φυσικό περιβάλλον που τους παρέχει αυτή τη δυνατότητα ενώ τα όρια τους διαγράφονται με σαφήνεια από τον φακό.
Την θέα των έμψυχων όγκων συνοδεύει η κίνηση του νερού σαν διάφανη ρευστή μεμβράνη, που υποδηλώνει την παρουσία της. άλλοτε με τις παγιδευμένες φυσαλίδες αέρα και άλλοτε με το διαθλώμενο φως. Η διαδικασία ταύτισης μας με το βλέμμα του φωτογράφου, ακολουθεί μια πορεία μέσα σε αυτήν την ουσία, που κατακλύζει την επιφάνεια της εικόνας μέχρι τα ανθρώπινα σχήματα. Ταυτόχρονα, το φωτογραφικό φιλμ με τρόπο μοναδικό μας αποκαλύπτει την ατέρμονη κίνηση των σωματιδίων που αιωρούνται μέσα στο περιβάλλον σαν βροχή.
Παρατηρώντας τις φωτογραφίες αυτές δεν μπορούμε να αποφύγουμε την νοητή εικόνα του σώματος του φωτογράφου που αφημένο στους νόμους του υγρού στοιχείου, ακολουθεί και αυτό με την σειρά του την κίνηση του θέματος του και εκεί έγκειται σε μεγάλο βαθμό η γοητεία αυτών των φωτο-υδατογραφημάτων.
Τέλος η μουσική που δημιούργησε ο Ανάργυρος Δενιόζος μας παραπέμπει στην πρωτογενή αέναη κίνηση, την παλίρροια, βυθίζοντας μας ακουστικά στο υγρό περιβάλλον.